منطق فازي به طور دقيق در اوايل دهه 1960 توسط پروفسور لطفي زاده، پروفسور
علوم كامپيوتر دانشگاه بركليكاليفرنيا، مطرح شد. که نوعي الگوي محاسباتي
بود که ادعاي توانايي مدلسازي استدلال انساني نامعين را داشت. در سال 1965
زاده اولين ايده را براي مجموعههاي فازي با عنوان "منطق فازي"ارايه داد.